zaterdag 7 april 2012

Lizzy bijna 8 jaar

Zo dat is een tijd geleden dat ik geschreven heb, oeps sorry hoor!!!!

Vandaag hebben we haar 8e verjaardag gevierd en het was super gezellig en wat heeft ze genoten en wij ook!!!!
Heel veel cadeau's gekregen, ze had allemaal cake gebakken en dan met marsepein versierd. Alles was leuk en gezellig!!!! Ze wilde heel graag skeelers en ja wat doe je dan als ouders, je koopt skeelers in de hoop dat ze ze aan kan en wat denk je.........................ze kan gewoon skeeleren, in de huiskamer alleen en buiten moeten we haar goed vast houden, foto houden jullie tegoed, kan het snoertje niet vinden, haha...............

Maar goed even terug naar Januari. We gingen wat vaker lopend naar school om te oefenen en wat kwam er natuur ijs!!! Helemaal leuk. En ja hoor, Lizzy kan echte kunst schaatsen aan en hups de sloot uit op de Toegang bij Opa en Oma.

De doorbloeding aan zwiep was met de kou niet altijd goed maar we konden het goed onder controle houden!!! Ze heeft in de schaats tijd veel last gehad maar wel genoten en daar doe je het toch voor!!!! Heerlijk om haar te zien lachen op het ijs en vervolgens bij Oma voor het achterraam te zien zitten, met een liner op de verwarming en twee losse delen van haar been en kunst voet met alles in de vensterbank, maar goed dat andere daar niet voorbij lopen, je weet niet wat je ziet.  

Verder zijn we in Januari een weekendje naar de Landal geweest, Opa en Oma 45 jr getrouwd!!!


Dat was de eerste keer na de amputatie dat we het hele weekend konden zwemmen en ja daar waren we allemaal wel een beetje zenuwachtig over. Het zwemmen was super, daar rond hobbelen lukt gewoon nog niet en ja dat hield in de papa mocht sjouwen, met de krukken kun je onderuit glijden en dat wil je ook niet. We hebben genoten en weer geleerd van hoe je er in het zwembad mee om moet gaan. 

In Januari is ze ook begonnen bij zwemschool Wetterwille voor haar B diploma op de zondagmiddag. Ze gaat  nu ook gewoon iedere vrijdag mee naar de gym. Soms in de rolstoel of bij mama achterop de fiets en nu loopt ze soms al heen naar de gym en dan terug bij mama achterop de fiets naar school. We worden zo handig in oplossingen zoeken.................... 

In deze maand hebben we ook de eerste aanpassing in huis gedaan, een beugel in de douche om aan vast te houden tijdens het douchen. Je wil er niet aan, maar het hoort er allemaal bij!!! 

We hebben ook nog gewoon  de controle in het revalidatiecentrum, arts, fysio en livit. Een steunzool voor haar eigen voet ter ondersteuning, want ja met al dat gehinkel op een voet kan het wel eens zeer gaan doen en worden overbelast en ja we moeten er wel zuinig op blijven, toch!!!!

Dan gaat alles een tijdje zijn gangetje en wordt het februari vakantie, ik lig nog in bed en hoor een paar krukken aan komen uit de andere slaapkamer, een lekker geluid want dan hoef ik haar niet uit bed te tillen. Niet dat ik dat erg vind, maar ik wil zo graag dat ze zich zelf leert redden. Ze komt lekker bij me kroelen en zegt dan uit het niets, Mama ik ben zo blij met me voet, moet je eens kijken wat ik allemaal al kan................................je begrijpt het al denk ik zo.................tranen en nog eens tranen, mama waarom huil je nou................. Gewoon omdat ik trots ben en zo blij ben dat ze het zelf zegt!!!!

En ja, het naar school gaan. Dat vervelende trappetje zonder leuning, die drie trede............ maar na flink oefenen kan ze ook die beter nemen zonder de paal beet te pakken. Ze gaat gewoon lekker mee buiten spelen in de pauze en heel soms gaat ze naar de overblijf, helemaal leuk weer. Ze doet het gewoon goed, dacht wel dat ze op schoolreis kon zonder de rolstoel maar dat feestje gaat niet door, al gaat die alleen maar mee voor de tassen en jassen hebben we nu gezegd, wij weten beter en zij merkt het daar wel.....................

Ze speelt ontzettend veel buiten moet dan vaak zitten daarna maar ze heeft wel genoten en gelukkig snapt ze dat ook. Ze probeert het zelf al een beetje te regelen , zitten of lekker effe gek doen. Het moet niet nodig zijn maar helaas soms toch wel!!

Dan komt Maart eraan en wie gaat er mee doen met de 20 van Alphen, 1 km, Rally en van wie is hij de begeleider, je kan het al raden denk ik...................Lizzy. Samen met beste vriendin Tesse heeft ze het gewoon gedaan. Superrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr trots!!!!!!!

Na het lopen, gelijk achterop de fiets om bij tekomen want daarna hadden we zwemles en daar gingen ze kijken wie er allemaal in Maart mogen afzwemmen en ook dat doet ze gewoon. Het waren rare emotionele weken, een jaar geleden wisten Rally en ik het net en moet je nu kijken waar we al helemaal zijn met de dame!!!

Maar goed we waren in Maart aangekomen, het werd warmer weer......en ja wat gebeurt er dan: mama me beentje voelt zo raar en zwiep ook. Nou dan gaan we even kijken...............oeps een heel rare grote rode warme vlek op haar beentje en een rare zwiep. Oke, doe alles maar af, even in de uni cura zeep gewassen en duimen. Volgende ochtend iets minder, niet naar school, want ja je hebt een voet en dan kun je niet meer zonder voet naar school en dan ben je zo blij met de rolstoel. We hebben lekker uitgerust en pas na een dag weer iets gelopen. Contact gehad met Rijndam en we houden het even op de warmte en dat ze haar transpiratie niet kwijt kan. Het blijft nu nog steeds terug komen en we houden het in de gate. In die tijd zijn we ook voor het eerst met de Bosk, op een ander been gezet wezen zwemmen in de Eemhof. Super leuk maar ook heftig om alle beperkingen van al die verschillende kinderen te zien. Ook weer van geleerd!!!! Ook gingen we afzwemmen en ja het B diploma is gewoon met 2
 maanden gehaald, zonder prothese trouwens!!!! Helemaal leuk, we hebben genoten. Het lijkt wel een traditie van de dame, de eerste keer niet door de gate kaas, maar wel de 
                                                  2e keer. Ook daar kon ze niet langs het bad lopen maar werd ze geholpen door de badmeesters. Ik moet eerlijk zeggen dat dat mij zeer deed om te zien maar daar heeft accepteren geloof ik, ahum!!!! Maar goed ze heeft het gehaald en dat wilde ze.

Nu gaan we eens kijken of ze op een sport wil, voor C of gewoon helemaal niets en lekker afspreken en buiten spelen en gewoon kind zijn en genieten!!! Wordt vervolgd..................

Nou volgens mij ben ik aangekomen bij April, haar bijna 8e verjaardag. Afgelopen week heb ik me vaak afgevraagd moet ik de balans op maken over hoe het het afgelopen jaar  is gegaan met alle voors en tegen maar ik kan het niet. Voor mij was het een rare week, er komt veel naar boven. Ook bij haar zelf, gelukkig kan ze er een heel klein beetje over praten zonder te huilen. Nu mama nog, haha!!!! Wie weet komt dat in Juni  of helemaal niet. De acceptatie is er maar of het allemaal verwerkt is............
Ondertussen staat de tweede aanpassing voor in huis in de kamer, een stoel voor onder de douche. Ach ja het hoort er gewoon bij. Pas riep ze, mama kom eens kijken, ik kan zelf onder de douche gaan zonder dat jullie me moeten sjouwen........................ze zit op de bad rand, been/voet af, liner af, op de knieen door de douche deur en mevrouw zit onder de douche, krijgen jullie een voorstelling over hoe dat gaat.......goed hee mama dat ik dat zelf kan, ja prinses ik ben super trots op je, achter me ogen zitten tranen.............ik vind het heel heftig  omdat te zien, tranen van verdriet,  terwijl zij de voordelen erin ziet en ja dan heb ik ook tranen van geluk. Kortom ze doet het zo super en dan moet je als moeder zijnde soms maar even de andere kant op kijken.

Ze fietst tegenwoordig ook. Zij voelt niet dat haar kunstvoet op de trapper staat en heeft daarom moeite om haar hand uit te steken, evenwicht.........we zijn flink aan het oefenen en pas is ze naar dorp gefietst, helemaal top!!!! We komen achter zoveel dingen nog die we ons niet hebben gerealiseerd en ons ook niet is verteld maar waar we wel uitkomen met tips van andere met dezelfde beperking of door het gewoon te doen en ja daar is Lizzy van. Gewoon met de gym het klimrek in tot boven aan en dan roepen, kijken uit dadelijk valt het af en dat doet zeer aan je hoofd!?!?  

Kortom ze gaat super goed vooruit en die downs nemen we voor lief. We hebben nog wat afspraken staan en houden jullie op de hoogte, alleen is mevrouw niet van plan om te gaan logeren in het ziekenhuis voor zwiep en als het wel moet krijgt Dr. Oostenbroek een schop voor zijn billen met haar kunstvoet....nu maar hopen dat het goed blijft gaan en anders...........maak ik foto's en mogen jullie ze zien. Als we foto's met metingen gaan doen in het voorjaar zal ik het vast tegen hem zeggen, kan die er rekening mee houden. Wij gaan er ook helemaal vanuit dat we niet gaan logeren!!!!

Nou volgens mij zijn jullie weer helemaal op de hoogte en de foto met de skeelers houden jullie tegoed!!!!

Gezellige paasdagen en tot gauw.