Lieve allemaal,
Nou dat was weer een tijdje geleden dat we de blog hadden bijgewerkt. De laatste keer was afgelopen mei. Ik was toen nog vergeten te melden dat Rally vorig jaar December de badkamer prachtig mooi heeft verbouwd, een Lizzy vriendelijke badkamer. Een inloopdouche met stoeltje, handgreep. Lizzy moest even aan het idee wennen maar ze is er super blij. Ze mist soms haar bad maar dat wordt al minder..............
Nu even terug naar afgelopen Mei.
Lizzy heeft veel last gehad afgelopen voorjaar en de Opkikker zou in de klas komen voor Ralph ( mede ambassadeur) en Lizzy. Ze komen dan in het Opkikker kwartaal blad met de klas van, Het was een leuke ochtend!!!
Ondertussen ga je nog steeds naar Linda voor speltherapie en voor wond controle naar Rotterdam. Langzamerhand gaan we weer rustig aan opbouwen met lopen. Dan hebben we onze eerste afspraak met de nwe arts. Vol goede moed gaan we er heen, we moesten even wennen aan de gedachte dat we misschien weer moesten opereren maar goed als ze dan weer goed kon gaan lopen, dan heb je dat er voor over en GA JE ER GEWOON VOOR!!! Maar goed ik zal jullie alle details besparen over het aantal telefoontjes en mailtjes die er toen maanden over en weer zijn gegaan maar we zijn weer op de gesprek geweest en de uitslag daarvan lezen jullie aan het eind van de blog!! Het was weer een rare onzekere tijd voor onze Lizzy maar ook voor ons!!! Want waar ben je aan toe en waarom spelen ze zo met je meissie, want dat is iets wat je niet wil maar waar je zelf niets aan kan doen en dat ik ZO BALEN!!!!
Tussen door werd Lizzy uitgenodigd bij rolstoel tennis bij Nieuwer Sloot, ze mocht de toss doen bij de finale van de heren!!! Ja ja een trotse moeder en als iedereen dan gaat klappen voor jou dochter, wou dat doet je wel wat en zeker na zo'n vervelende periode voor Lizzy.
Lizzy heeft met haar klas ook een rolstoel tennis clinic gevolgd, was leuk om te doen!!!
Zo en dan gaan we rustig opbouwen, weer een blaar, weer niet lopen, weer een aanpassing aan de prothese...........niets helpt helaas!!! We rommelen zo aardig door met wel lopen niet lopen met de rolstoel naar school met de fiets naar school. In de zomervakantie heeft ze constant goed opgelet en haar rust genomen. Genoten heeft ze wel en wij ook!!! En ja dan komt er een skie helling op de camping en ja jullie kunnen al raden wat Lizzy dan zegt, DAT WIL IK OOK!!! De begeleiders vonden het ook leuk dus ja waarom niet....................
De 2e keer hebben ze meegedaan met haar en ging ze ook van boven naar beneden ipv alleen vast houden aan de rand!!! Wat waren we trots!!!
Ondertussen is ook het kwartaalblad van de St. Opkikker uitgekomen.
En ja dan komt het vakantiespel eraan, ze wilde zo graag meedoen. Ze mocht met de rolstoel komen, spelletjes meedoen en heen en terug lopen in de rolstoel. Ja ja we weten het zal ze zich er aan houden. Om te beginnen wat heeft ze genoten en alle lof voor de begeleiders van het groepje, ze hebben haar de hele week heen en weer gereden. Van hot naar her. Maar goed ze heeft zich echt aan de spelregels gehouden maar haar de knie aan haar goeie been begeeft het. Ze kan bijna niet meer lopen, oeps!! Naar de dokter eind van de middag, ja mevrouw misschien moet ze een poosje haar knie ontzien!?!?! euh ze kan niet de hele dag met prothese HOE MOETEN WE DIT GAAN DOEN. Gelukkig houden wij van uitdagingen en ook dit is gelukt. Ze was helemaal af na die week, overdag genieten, thuis komen op de bank niet meer lopen, in de avond naar boven douchen en naar bed. Die knie blijft zwak en dan kan ook bijna niet anders die heeft afgelopen jaar zoveel te verduren gekregen met niet lopen en heel veel met krukken en leunen op haar goeie been.Maar ze heeft het allemaal gered hoor!!! Als ze nu haar knie voelt weet ze dan in de chill stand moet gaan!!!
Het najaar rommelen we op die manier door maar dan komt de herfstvakantie eraan en is Lizzy er helemaal klaar mee en terecht. Prothesemaker en revalidatie arts weten het ook niet meer. We gingen met familie weekend naar Texel en ze wilde zo graag lopen en meedoen. Nou ja dan de huisarts maar eens een keer bezoeken en ja hoor een tussen oplossing, Tape vanaf stomp naar boven en dan boven de knie iets dikker zodat de prothese de steun van boven pakt ipv de druk onderin de prothese met de stomp. De dag erna terug en het kleurde goed. Hups mama effe in de leer en hups met tape als TUSSENOPLOSSING naar huis. Ze heeft genoten en nog steeds. Lekker met de fiets naar school, d'r zelf kunnen redden, heerlijk voor haar en voor ons!!! Alleen de kracht in het onderbeentje neemt af.....in het weekend heeft ze niets om en kan alles bijkomen. Als we iets hebben gaat ze gewoon in de tape en ook zo rommelen we lekker door. Effe wennen in de ochtend met omdoen maar dat gaat ook al steeds sneller!!!
In het najaar gaat een grote wens van Lizzy in vervulling, ze krijgt een hondje!!! Dat is goed voor en daar kan ze rust en troost uit halen werd ons enige tijde geleden al mede gedeeld. Ook even goeie afspraken gemaakt met de achterban voor oppas en ja hoor in de herfstvakantie heeft ze haar hondje Doerak opgehaald. Wat een stimulans geeft dat om te lopen en helaas uit ervaring kunnen we al zeggen dat het inderdaad troost aan haar geeft. Ze knuffelt hem helemaal gek en drukt hem stijf tegen haar aan. Hij doet het best goed, wel even wennen weer in huis maar we gaan er met z'n allen tegenaan!!!! Het is een lekker leuk gezellig hondje!!!
Ik was nog even iets vergeten te melden. Met al die blaren aan de buiten kant en bloeduitstortingen aan de binnenkant ziet die stomp er niet echt meer mooi uit....Tip van de dag, zet de stomp in de groene zeep, vochtige theedoek erom heen in een plastic zakje en een poosje gaan zitten weken. En ja hoor zonder verdovings zalf of wat dan ook is alles er af!! Helaas daarna ontstond er al weer een nwe plek...........maar goed de stomp is toch even mooi geweest!!!
Voordat ik aan het ziekenhuis verhaal ga beginnen wil ik wel zeggen dat Lizzy ontzettend geniet van alles en iedereen om haar heen, heerlijk!!! Ze probeert altijd vrolijk en optimistisch te blijven en daar mogen wij als ouders best trots op zijn!!!
Nou we zijn naar een spreekuur in het Sophia kinderziekenhuis geweest waar we met drie artsen tegelijk een afspraak hadden. Kinderchirurg, vaten chirurg en een dermatoloog. Super pleisters gekregen voor de stomp, het tape als tussen oplossing vonden ze goed. Maar ja hoe gaan we het probleem oplossen, die vervelende en niet mee werkende stomp!!! Ze gingen nog even overleggen met een professor voor volwassenen. Ja misschien nog een echo maar er komt ook een afspraak met de kinder orthopeed en daar horen we dan meer!!!! Nou op die afspraak zijn we geweest, het leuke aan die dag was dat Emily Brown van The Voice daar aan het optreden was.............dat maakt het vervelende bericht iets leuker. Jullie krijgen geen details over hoe de gesprekken zijn verlopen en hoe lang en zo. Maar de uitslag is dat Lizzy op donderdag 29 januari a.s. weer geopereerd gaat worden en dat dan een stuk van haar onderbeen geamputeerd gaat worden.12 cm onder de knie. OEPS, DAT IS SCHRIKKEN, je weet het wel als ouder maar toch. De intake gedaan, narcose geregeld, Lizzy ondertussen nog even naar het optreden toe. WAUW wat heftig allemaal.
Alles is rond gepraat en afgesproken we zitten nog op wat telefoontjes te wachten maar dat kan er niet veel meer aan veranderen. Behalve het tijdstip weten we bijna alles al. Dan kom je thuis en gaat ervan alles door iedereen heen. Wel of nog niet vertellen. In de klas, wel of niet. Lizzy wat wil jij........s' Nachts pen papier naast je kussen en alles opschrijven wat in je opkomt, wat je nog moet regelen of kopen of uitzoeken..................Wij weten het nu 1 1/2 week en nog zit het de hele dag in je gedachte en ben je er onbewust mee bezig. Lizzy is stoer, heeft gehuild en daarna meebeslist en gepraat over hoe en wat. Knap hoor!!! Na de kerstvakantie gaat ze het zelf in de klas vertellen. Met de juf hebben we ook alles al geregeld, fijn dat ze zo meedenkt. Kortom wat we nog moeten doen is nachtjaponnen kopen, SHOPPEN................. Sabine mag van school lekker bij ons blijven die dag, dat vindt ze zelf ook fijn. Het is de vorige keer allemaal zo raar verlopen met die tweede operatie en daarom wil ze liever bij ons blijven. Het weekend ervoor heeft Lizzy nog een meiden nachtje in Tilburg en op zondag naar de winterefteling. Wat zal ze genieten dat weekend en wij ook in de winter efteling. Nou jullie zijn weer op de hoogte. Me lieve zusje Marianne gaat die dagen de blog weer bijhouden zodat wij alle tijd en energie aan onze dames kunnen besteden.
Ik had graag leukere dingen verteld maar helaas...........................WIJ GAAN ER WEER VOOR MET DE MEIDEN...................................
Iedereen hele fijne gezellige kerstdagen en een mooi gezond en liefdevol 2015
Liefs van ons allemaal Rally Els Sabine Lizzy en Doerak
