donderdag 6 april 2017

Nogmaals Lieve Lieve Lizzy

Lieve Lieve Lizzy,

Morgen wordt jij 13 jaar!!! Pff wat een leeftijd.............toen ik je vanmiddag uit school haalde heb ik al tegen je gezegd, nu mag je niet groter worden..............je moet zo blijven. Toen hebben we samen heerlijk gelachen!!!
Helaas loop je niet en heb je last van je stomp. Het rommelt al een tijdje maar je blijft positief en probeert toch vaak te lopen op school. Nu zet ik je af met de auto, en daar ga je dan zware rugtas op je rug zonder prothese en op je krukken. Als ik je dan zo weg zie lopen ben ik zo ongelofelijk trots op jou!!! Hoe jij er nu mee omgaat en alles doet en vooral geniet ook al zit het tegen, wie had dat toch kunnen denken!!! Je vind het zwaar dat weten we de hele dag op je krukken met rugtas maar je doet het wel!!! TROTSE MAMA!!!!

Ik heb echt een tijd niet aan je geschreven maar we hebben wel heel veel meegemaakt. Als ik dat tegen je zeg, roep jij zoveel leuke dingen mama!!! haha die bedoel ik ook maar rond je verjaardag denk ik ook vaak terug aan de afgelopen jaren en daar kan ik echt niks aan doen.

We gaan een heel klein stukje terug in de tijd..........niet veel hoor. Want dan zit ik morgen nog te schrijven want met jou is het echt nooit saai. Het lijkt wel als ik denk, jeetje wat gaat het goed zal ik toch maar weer een baantje gaan zoeken, breek je of je prothese voet af ( ja mensen dat kan echt, lizzy staat op nummer 2 bij het revalidatiecentrum met het afbreken, er staat nog een jongen boven haar) of je hebt stomp problemen en ja dan kan je niet fietsen en haal en breng ik je naar school.

In juni/juli ben je 2015 ben je begonnen met rolstoeltennis. Eerst prive met Gerben en later de Join de Club dag van de Esther Vergeer Foundation kwamen er nog andere kinderen bij. Je geniet zichtbaar van de tennis!!!






In groep 8 moest je al met de fiets naar school, ik weet nog de eerste ochtend, mam ik ga.....en ik dacht oke hoe gaat ze dit doen, je kon toen nog niet goed op en af stappen maar ik liet je gaan.....ging er zelfs niet achteraan maar hield wel tot half 9 me mobiel dicht bij. Ik vroeg na een tijdje maar waar stap je dan af om over te steken want je hand afsteken lukt niet altijd gezien je evenwicht, Mam ik roep naar de mensen achter me dat ik afstap.......................slim!!!! Op de nieuwe locatie van groep 8 ging het vanzelf, als je je prothese niet aan had was het eerst even kijken en daarna was het alweer gewoon. Je ging ook heerlijk mee op kamp, en daar heb je zo van genoten. Je was gesloopt en kon even niet meer op je prothese lopen.

De tennis en de fysio en alle bezoekjes aan Rotterdam deed je met plezier in dat najaar en soms leek het net of alles is even op rolletjes liep maar dat zeiden we nooit hard op...
In die tijd gingen we ook naar scholen kijken want. Juf Esther en Meester Fabian vertelde dat je VWO had en daar zaten wij echt wel van te kijken je had zoveel gemist al die tijd en dan nu VWO. In de schoolkeuze hebben we eerst gemaakt op wat is een leuke school en daarna zijn we gaan kijken of het ook handig is zonder prothese................ze heeft gekozen voor het ASHRAM. Om maar even op school te blijven hangen, de eerste keer dat je de kennismaking met je nieuwe klas had, zei je tegen mij Mam ik ga gelijk in me korte broek hoor dan hebben we dat maar gehad..................oeps...moeders met een knoop in haar maag de hele middag en dochterlief komt vol enthousiasme terug...........Iedereen accepteert haar in de klas, ze zijn behulpzaam en zelfs  met het introductiekamp heeft ze op haar krukken mee gedaan met iets uithalen in de nacht. Ze kan heerlijk zonder been in de klas haar zelf zijn. 1 keer heb ik van een moeder terug gehoord, toen ze ons zag oooo nu snap ik wat Lizzy heeft......Fijn dat ze het zo goed heeft getroffen!!!!

In februari 2016 mocht je via de Esther Vergeer Foundation de court op met de finale van de heren rolstoeltennis!!! Tranentrekker als je de speaker hoort zeggen, LLLLLLLLLLLLLLizzy de GreeFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF. Wauw wat was dat een gave ervaring!!!


In dat voorjaar mocht je via het revalidatiecentrum een keer snowboarden, ook dat vond je leuk en wat hebben we gelachen daar. Ik bleef lopen met jou!!!!


In groep 8 waren jullie bezig met de musical en het afscheid. En wat een afscheid wat hadden jullie een super klas zeg. Gelukkig zien we die meiden nog steeds. We hebben ze zelfs een keer meegenomen naar Renesse, gewoon zomaar omdat ze er altijd voor jou zijn en altijd hebben geholpen met rolstoel rijden, krukken dragen!!! Top meiden, jullie zijn schatten!!!!

Afgelopen zomer moest het er van komen, we gingen naar Amerika!! We hadden het verdiend. En wat hebben we genoten, jij en Sabine hebben alleen maar gelachen en jullie ogen uitgekeken. Wat hebben we veel gedaan en gezien. De mindere kant waren de checks op de vliegvelden en ja die attracties..............daar kunnen we nu om lachen maar als er een achtbaan wordt stil gelegd omdat wij daar graag in wilde zit je toch even raar te kijken. Jij in een extra tuig voor als je eruit zou vallen, dan bleef je hangen. Prothese werd ook nog weggehaald....................ppppppppppppppppffffffffffffff als ik er weer aan denk kan ik nu lachen maar toen we er in zaten niet en daar moest jij om lachen. Ach ja je maakt wat mee. In Miami in je rolstoel zonder prothese over de Ocean Drive en iedereen ging aan de kant en je werd nageroepen vanuit auto's .................I Like Your Wheels. Als iedereen op het vliegveld staat te wachten omdat jij eerst naar binnen moest met je rolstoel en wij nog even gingen plassen. Weten wij veel. We hebben veel geleerd die drie weken. Of als je een uur in de rij staat en vervolgens er niet in mag omdat je prothese draagster bent...pffffffffffffffff en Sabine maar zeggen nee hoor ze komt er zo aan..............ja lopend weer van de trap!!! We maakte er een grap over en konden er gelukkig om lachen. Of dat papa je gauw de waterglijbaan afduwt terwijl die vrouw papa aanspreekt dat je er niet mag maar ja je zat er al in.......helaas!!!! Een reis met een goudenrand was het, heerlijk!!! Daarna naar Zeeland om uit te rusten!!!!

En ja dan ga naar het VWO. Op de fiets tussen al die kinderen in met weinig evenwicht maar dat doe je zo goed. Nu heb je een andere route en hoef je niet iedere keer over te steken want in het begin was je net aan opgestapt of er kwam al weer een auto aan....fietsen op en afstappen gaat zoveel beter, heerlijk hoor!!! En ja als het niet lukt breng en haal ik je met liefde!!! 

Rolstoeltennis gaat een steeds grotere rol spelen in je leven. In het najaar mocht je met Floor Floor en Brian tennissen bij een avond van de Esther Vergeer Foundation. Daar kreeg je totaal onverwachts de 1 uitgereikt omdat je de eerste bent van Join de Club. Hoe ze daar over jou spraken met zoveel lof en liefde.............met de dames Floor die je overigens daar voor het eerst ontmoette had je gelijk een klik en eigenlijk wilde jullie graag logeren waarop Esther Vergeer zei misschien een tenniskamp en ja hoor ze gaan op Tenniskamp. Zo gaaf en wat een werk om zoiets te organiseren!!!!

Ook mocht jij via de Stichting Opkikker Marlou van Rhijn interviewen en die kwam dus gewoon alsof de normaalste zaak van de wereld is met haar moeder en manager bij ons op de thee. Jij stelde je vragen zoals jij dat had bedacht...en je mocht zelf even in haar auto zitten want ja hoe doe je dat met twee protheses.........dat was ook een middag met een gouden rand!!!

In het afgelopen najaar heb je ook weer een nieuwe prothese gekregen, effe een foto plaatsen voor die afgewerkt was.............


En ja dan wordt je uitgenodigd voor een talentendag voor de paralympische sport en wil jij graag naar rolstoeltennis. Dat mocht maar je moest ook twee andere sporten proberen....dat was geen succes. Je kreeg een positieve beoordeling en dat houdt in dat je nu 1x de week in Valkenswaard mag meetrainen met anderen kinderen die via de knltb mee doen aan rolstoeltennis. Sommige spelen al wedstrijden en gaan al naar europa en jij start daar gewoon bij. Wat leuk, je moest even wennen aan het tempo en hoe alles gaat maar wat GENIET je zeg!!! Het is effe rijden maar dan krijg je er wel een stralende glimlach voor terug. Vroeger zei je mama ik begin een kledingwinkel maar nu zeg je mama ik wil graag sportvrouw worden..............eigenlijk wil ik Diede de Groot achterna. Gelukkig weet je dat het een lange weg is en zie je dat ook. En weet je ook heel goed dat je niet weet hoe het zal gaan en ach ja dan heb je toch die winkel achter de hand.

En als je dan op tv komt bij koffietijd en hoort dat ze zo mooi en lief over jou praten dan doet je dat wel wat met je!!! TROTS!!!!

Nog even iets anders en dan ga ik stoppen en de kamer versieren voor jou. De fysio...iedere week ga jij naar Krystle toe soms met prothese soms zonder en doe jij al je oefeningen zonder te zeuren. Iedere keer krijg jij toch weer ergens last wat je niet moet hebben en ja dan hebben wij Krystle die jou daarbij helpt!!!!Pas een harde lach door die zaal.....weinig evenwicht...en ja hoor daar ging ze op een grote ronde bal door de zaal op haar buik.........Eerst baalde je maar nu weet je niet beter en je weet ook dat het beter is voor je toekomst!!!!!!

Je eerste cadeau heb je afgelopen dinsdag al gekregen, een prive tennisles van Gerben. Dat is wat je graag wilde. Ingeborg en Gerben hadden je rolstoel versiert met ballonnen. Je straalde en was gesloopt na dat uur. Maar het was leuk en daar gaat het om!!!!


Lieve Lieve Lizzy, je bent van heel ver gekomen de afgelopen jaren maar wat doe je het goed en wat geniet je weer van het leven. Hou dit gevoel vast en jij gaat er komen dat weet ik zeker!!! Volgende week gaan we weer naar Rotterdam en gaan we iets aan dat plekje doen en dan gaan we duimen dat we daar weer voorlopig vanaf zijn en jij heerlijk met je fiets naar school kan, je eigen kan redden, je eigen ding kan doen en GENIETEN want dat is het allerbelangrijkste!!!!

Lieve Lieve Lizzy Gefeliciteerd met je dertiende verjaardag!! Maak er iets moois van en ik weet zeker dat jij dat gaat doen!!! Hiep Hiep Hoera..........................IK HOU VAN JE!!!!

dikke kus mama


zondag 14 juni 2015

Lieve Lizzy

Lieve Lizzy,

Vaak krijg ik de vraag waarom ik de blog niet heb bijgehouden of gaat het goed?? of Ze ziet er goed uit zeg, het gaat vast goed!!!

Dan zeg ik ook altijd lichamelijk gaat het echt super goed. Meid wat ga je vooruit, in de meivakantie gefietst, eerst lukte het niet en daarna ja hoor daar ging ze, effe opstarten en weg was ze...
Nu gaan we thuis ook oefenen met fietsen, op- en afstappen enz. Bij de fysio zit je ook vaak lekker op de fiets............en natuurlijk de loopband en de step!!! En natuurlijk de gewone oefeningen. Twee weken geleden zei Krystel dat je spieren kris kras over je lichaam niet gelijk lopen en dat we daar aan moeten gaan werken. Dus gaan we nu 1x in de week i.p.v. om de week naar de fysio. Toen we naar huis gingen zei jij tegen mij: Mama nu heb ik weer wat, gaat het nu stoppen hierna...........waarop ik al zei dat weet ik niet lieverd maar ook dit gaan we oplossen. Jij doet super goed je oefeningen en gaat er weer voor!!!
Zelfs Mandy is al een keer mee geweest.

Hier is super fijn dat je lichamelijk zo goed vooruit gaat. Nu kun je zelfs al je liner de hele dag aanhouden en je prothese soms ook al. In de klas maak je hem wel eens even los en als je weer gaat lopen doe je hem weer vast. Het is een handig systeem zo. Op de stoeltjes lift hoef je ook niet meer want je gaat al lekker lopend mee de trap op!! Stoer hoor!!! Buiten spelen kind wat je geniet je daar weer van, heerlijk om te zien en om mee te genieten. En ja de hond uitlaten, daar geniet je helemaal van!!! Nu kun je al zelf mee op de dijk. Je bent soms wat wankel gezien je evenwicht maar als er dan wat grote honden bij komen om te spelen houdt iedereen jou in de gate. Soms lopen we wel met 10 honden tegelijk en die smile op jou gezicht als je er tussen loopt is goud waard!!! In de avond gaan we vaak wandelen naar het wetering park, dan zit je heerlijk in je stoel te genieten. Daar lopen ook heel veel hondjes waar Doerak mee speelt en ja jij hebt dan het geluk dat je weer eens even een lieve pup op schoot mag houden, dat zijn toch wel de voordelen van soms in de rolstoel zitten!!
In April zijn we naar een open dag geweest in het Revalidatiecentrum van de Orthopedie. Jij hebt daar een loop analyse gedaan en Papa en Sabine hebben ook op een prothese gelopen. Het was even gezellig!!!



In de afgelopen tijd ben jij ook op rolstoeltennis gegaan. Wat vindt je dat leuk zeg!! Je kijkt er echt naar uit en kan bijna niet wachten. Je zit daar heerlijk in je rolstoel zonder prothese en geniet. Pas mocht je een keer in de sport rolstoel van Diede de Groot ( wordt gezien als de opvolgster van Esther Vergeer) of die van Esther en dan ga je helemaal snel over de baan. Heerlijk om je te zien genieten nou ja zien....Mam ga maar hoor ik red me wel....tot zo..........meestal als je bijna klaar bent kom ik weer even kijken. We zijn ook al naar een meeting geweest over rolstoel tennis, leuk!!! Fijn om te zien dat jij daar je draai hebt gevonden!! En ja op de camping wordt er natuurlijk ook geoefend met de rolstoeltennis!!! 4 juli wordt er een dag georganiseerd door de Esther Vergeer Foundation bij Nieuwe Sloot, hopen dat er meer kinderen komen voor rolstoeltennis...nu heb je prive les dat is leuk maar het is ook leuk om met andere les te krijgen!!



Ja eigenlijk moeten we het nog over 1 ding hebben lieve schat!!! Het lijkt iets kleins maar het is eigenlijk groot en best lastig!!! Ongeveer een maand na de operatie heb je last gekregen met gaan slapen. We zijn toen bij de therapeut geweest en na 2x gaf jij aan dat het was opgelost, helaas......................Je hebt soms/vaak best moeite om te gaan slapen en dan heb je ons nodig om te aan vast te houden en in slaap te vallen. Het lijkt klein maar is best ingrijpend. Samen met mama of papa ga je dan naar bed en dan duurt het nog lang voor je in slaap valt. Jij zegt ook vaak nou ik ga het weer proberen hoor maar rond half 11 geef je het op en kom je lekker bij ons liggen. Pas had je een slaapfeestje en wilde gaan. Je hebt het ook gedaan, super trots waren/zijn we op je!! Even verdriet gehad en toen ging het weer. Twee weken geleden gaf je zelf aan dat je het niet leuk vindt om niet in je eigen bed in slaap te vallen. Want als je slaapt maken we je weer wakker om als nog naar je eigen bed te gaan en dat wil je ook zelf!!!We hebben toen gelijk contact gezocht met de spel therapeut en daar zijn we nu 1x weer geweest. Het was ingrijpend van de week en wat kwam er gelijk een verdriet uit, heftig en pijnlijk voor ons alle vier. Super knap van jou dat je al een heel klein beetje bent gaan praten daar en thuis in  bed kwam er nog meer uit!!! Wij houden dit voor ons en gaan proberen dit met jou samen op te lossen en natuurlijk Linda!!! Kind wat zijn we trots op je en ook dit gaan we proberen op te lossen en we gaan je helpen dat weet je!!!! Na woensdag was dit een heftige vermoeiende tijd maar we zijn in het weekend aardig bijgetrokken, veel gewandeld en uitgerust en wie viel er op de camping zelf in haar eigen bed in slaap..................JIJ..............super kanjer!!! Op de camping zijn we ook lekker dicht bij je en vanavond thuis ach we kijken wel weer!!!!! 

Wat we ook zo leuk aan je vinden is dat je aangaf voor de operatie dat je niet met zo'n ijzeren buis wilde gaan lopen en wie loopt er met een ijzeren buis.........Gaaf om te zien hoe jij met je rokje aan loopt en vervolgens komt de prothese er onder uit.......Donderdag gaan we je prothese af laten maken en wordt er een mooi beentje om heen gemaakt!!!!!

Nou lieve Lizzy dit was mijn brief aan jou en is iedereen ook gelijk weer op de hoogte!!!!!!

Ik hou van je........................dikke kus





vrijdag 20 maart 2015

En de eerste pasjes naar lopen zijn weer gezet.......................

Dan neem je je voor om de blog bij te gaan houden maar op een of andere manier is de dag weer om en heb ik het gevoel dat ik echt nergens aan toe kom.........ach ja probeer ik dan maar te denken Het komt vanzelf allemaal goed!!! Nu met een lekker bakje nootjes en een Jillz Red dan toch maar even de blog maken..........want we hebben best leuk nieuws tussen al het verdriet door......

Even terug naar waar ik gebleven was.........prothese aan laten meten. Daar kom ik zo op terug.  Er is iemand geweest om de rolstoel aan de te passen met een stompsteun. Even tussen oplossing zodat de stomp recht kan liggen in de rolstoel. Volgende week komen ze de echte aanpassing leveren, blij met Meyra dat ze mee denken en een snelle service hebben!!!
Ook weer lekker naar de Fysio geweest, oefenen oefenen . Die week hebben we in overleg met de pijnpoli besloten om alle pillen af te bouwen en te kijken hoe ze daar op reageert. Nou ze is veel meer bij de positieve maar het verdriet is absoluut niet weg, helaas. Zodra er afleiding is gaat het goed maar als ze even tot zich zelf komt.........dan is het verdriet er weer. Het overvalt haar echt zeg maar!! Ze probeert het te negeren maar dat lukt nog niet. Het antwoord hierop is laat het er maar uit komen, ze wordt bijna 11 jaar en al bijna 11 jaar gebeurt er iedere keer iets en wordt ze teleur gesteld. Het zij met operaties, niet kunnen lopen, niet mee kunnen doen. Ze moet het verwerken en vertrouwen gaan krijgen..............Nou ik kan jullie zeggen dat het langzaam aan steeds beter gaat. Ze slaapt weer in haar eigen bed, de ene dag is het verdriet groter dan de andere keer maar het gaat steeds langer goed. Ze gaat al bijna 2 weken halve dagen naar school, ze vindt dat echt heel leuk en daarna is ze gesloopt en moet ze bijkomen. Positief ja toch!!!!

Voor woensdag 11 maart hadden we concert kaartjes voor Violetta in Ahoy, ( al in september gekocht) kleine uitdaging wat we hadden kaartjes voor de 1e ring!!! We zouden met Marianne en Mandy gaan, helaas was Mandy ziek en kon ze niet mee. Dat was een flinke teleurstelling voor onze dames. Tess ( vriendin/buurmeisje) en Sabine zijn toen meegegaan. We zijn wel richting de 1e ring gegaan maar daar zijn we niet aangekomen haha!!! We zijn door de beveiliging naar de rolstoelplaatsen gebracht...........ondanks dat we daar geen kaartje voor hadden mochten we daar toch plaats nemen, prima geregeld. Even overviel het haar allemaal maar ze herstelde goed en heeft GENOTEN!!!!! Heerlijk en emotioneel om te zien, de dag daarna was ze helemaal gesloopt, ach!!!!

Verder wandelen we heel veel, heerlijk in de buitenlucht!!! Onze Doerak, ja wat zal ik daar op zeggen die hond (ondanks dat die soms flink eigenwijs is) geeft haar zoveel steun, kracht en troost!!!!

Dinsdag 17 maart zijn we naar Revalidatie centrum Rijndam geweest en daar heeft Lizzy met haar nwe prothese weer de eerste stapjes gezet, WAUW!!!!!Ik kan jullie zeggen het was een tranen trekker!!!!
We moesten even wennen aan de prothese, heel anders dan we gewend waren ( logisch)maar wat gaaf om te zien zeg!!! In de loopbrug. Het deed heel zeer zei ze maar wilde niet opgeven ( het is en blijft een doorzetter) Super gaaf!!! Die dag erna bij de Fysio weer gelopen maar dan met haar krukken. Ze mag de stomp nog niet te veel belasten en daarom voorlopig of in de loopburg of met de krukken. Nu oefent ze al twee dagen bij ons zelf met haar krukken. Vandaag kon ze al 2 keer de kamer op en neer lopen, TROTS!!!!!!
De prothese is een heel ander systeem dan we gewend waren. Deze maakt zich vast aan de liner middels een schroef en 13 keer een klik..........Door het vocht wat nog in de stomp zit gaat het aantrekken niet vanzelf en zeker niet pijnloos helaas.
Vandaag zijn we samen naar dorp geweest om nwe schoenen te kopen en natuurlijk een broodje eten. Super gave gympen gekocht. Prothese mee want ja die moest ook in de gymp. Raar met passen als je je prothese niet aan hebt maar het is gelukt. Ze was kapot en onze shopping girl wilde lekker naar huis. Eerst lekker op de bank en toen nog even buiten gewandeld in de rolstoel.
Het zijn allemaal positieve stappen voorwaarts, heerlijk!!!

Afgelopen woensdag was de loop voor water waar haar klas ook aan mee deed. Een sponsorloop van 6 km rond het meer. En ja daar wilde Lizzy natuurlijk ook graag aan mee doen. Gauw nog even wat geld verzameld. Lizzy in de rolstoel en mama erachter. Ze was werkelijk waar blauw van de kou van het stil zitten maar goed ze heeft het gehaald en mama natuurlijk ook!!!

Aankomende week komen ze de rolstoel verder in orde maken met de stompsteun, weer naar het revalidatiecentrum om te lopen en te kijken hoe de prothese in de schoen staat en zwemmen met de Bosk, Op een ander been gezet. Kortom het blijft druk en rommelig, maar zoals we altijd blijven zeggen, Alles komt goed!!! Stel je voor zeg dat je eens met een boek op de bank kan gaan zitten....ook die tijd komt vast wel weer keer.Verder blijven we lekker oefenen met lopen en de andere oefeningen natuurlijk voor allebei haar knieen.

Prettig weekend allemaal!!!!

De nieuwe prothese

Spannend!!!!

Dit spreekt voor zich!!!!

Violetta!!!! 




dinsdag 3 maart 2015

We zijn alweer een poosje onderweg....................

Ik wilde gisteren de blog bijwerken maar daar kwam het even niet van, helaas.

We gaan even terug naar vorige week. We hebben zo'n prachtig afbouwschema voor de pillen gemaakt en wat gebeurt er dan......het gaat niet zoals we het hadden bedacht. De stomp ziet er echt prachtig uit, de korstjes van de hechtingen laten zelf los. Maar het afbouwen van die pillen.........Ze kan op een of andere manier niet zonder die tramadol. Niet slapen, in haar buurt blijven, aandacht zowel overdag als in de nacht!!!!!!!! Het was echt heel heftig. Stom gezegd heb ik hier meer moeite mee op dit moment dat met zwiep. Zondag hebben we besloten om die laatste er dan ook maar gelijk af te halen anders blijven we er mee zitten. Nou moet ik zeggen dat het gister nog niet veel was maar vandaag..........ik zeg niet veel maar Lizzy is voor de helft weer haar zelf en daar zijn we echt heel blij mee. Nu maar hopen dat het zo blijft gaan..........we hebben nog wat emmers met geduld gevuld..........

Gisteren zijn we naar Edwin geweest bij het revalidatiecentrum om te kijken wat zij ervan vonden en hoe we nu verder gaan. De hele heen reis heeft ze gehuild, handig als je alleen met haar bent en je handen aan je stuur moet houden. Maar het ging goed hoor.....daar aangekomen even wat gedronken en de pillen genomen. ( nog 14 af te bouwen na vandaag)
Edwin en de dienst doende revalidatie arts vonden de stomp er ook mooi uitzien. Ze mochten er van Lizzy ook aankomen en testjes mee doen. Alles was goed. We moeten alleen een stompsteun voor de rolstoel zodat de stomp wat vaker recht ligt i.p.v. gebogen. Dat is ons ook goed uitgelegd want als je hem gebogen houdt de hele tijd wil die soms niet meer recht.........en dat is niet handig voor de prothese en zeker als je nog zo jong bent en er de rest van je leven mee moet doen.....GROOT PUNT VAN AANDACHT!!!!
Toen heeft Edwin besloten om alles toch maar gelijk in werking te zetten en een proef pas te doen en een liner erom heen. Dat deed ZEER maar ze heeft het toch gedaan, die kanjer!!! Ze begon met een traan aan het traject en na het gipsen had ze weer haar oude vertrouwde glimlach!!! ( niet voor lang helaas maar we hebben hem gezien). De gipsen mal voor de prothese is gemaakt en haar voet is opgemeten. Nu gaan ze de juiste maat liner bestellen, een goeie dynamisch voet zoeken en een mall voor haar been ontwerpen. Het wordt anders dat we gewend zijn maar hebben er alle vertrouwen in. Het vocht in zwiep is wel een puntje van aandacht en daar houden ze ook rekening mee met bestellen. Maar als we erop moeten wachten tot het vocht weg zijn we nog wel even wachten.................
Hieronder komen de foto's van het aanmeten.

Iemand zei mij zondag ik wil wel een foto van jou op de blog met je medaille van de 20 van Alphen. Nou die komt er niet haha. Ik heb het wel gehaald maar het ging niet vanzelf, na wat drama nachten achter de rug te hebben gehad was ik niet echt top fit zeg maar. Mij mooiste moment was dat Lizzy bij Polle op het balkon naar ons stond te zwaaien, dat was voor mij een tranen trekker en gaf gelijk kracht om niet op te geven en door te gaan. Toen we eenmaal thuis waren en Lizzy haar verdrietige momenten weer had vergeet je heel snel wat je zelf hebt gedaan die dag en ben je er weer om haar te steunen. Toen ik maandag uit bed kwam wist ik het weer, o ja ik had die 5 km gelopen en wat heb ik spieren waar ik niets vanaf weet............SPIERPIJN!!!!

Wij gaan er weer voor van de week, morgen Fysio, vandaag weer een andere pil vermindert en dit even 4 dagen volhouden en dan mag er weer 1 af. We gaan duimen dat ze zich prettiger blijft voelen en het verdrietige gevoel verder naar de achtergrond gaat!!!!






Ik hoop dat ze deze lach weer snel de hele dag mag laten zien aan iedereen!!!!


woensdag 25 februari 2015

Fysio, effe in de klas geweest en de hechtingen zijn eruit..............

Vorige week zijn voor  de eerste keer naar de Fysio geweest. Het was een hele onderneming, rolstoel, krukken.....op tijd van de ene verdieping naar de andere...............maar het is allemaal gelukt.
We zijn weer gewoon bij Krystle, net als altijd. De oefeningen geoefend en thuis is ze druk aan het
oefenen ermee.
Die vrijdag kwam de schoolfotograaf...........Lizzy wilde geen portret foto (en dat snap ik ook wel) maar wel op de klassenfoto. Ze vond het heel leuk om de klas te zien maar ook heel spannend.
Het kostte haar heel veel energie en daarna lekker op de bank!!!
Afgelopen weekend hebben we er ook 1 tramadol pil afgekregen en dat is gelukt.
Lizzy geniet heerlijk van het naar buiten gaan met de hond. Daar knapt ze ook echt van op!!!
Afgelopen maandag samen met de pijnpoli een afbouw schema van de medicijnen gemaakt. Het zou lekker zijn voor haar als het allemaal gaat lukken. Dan is ze weer wat helderder maar goed pijn is ook niet fijn. We gaan het beleven.
Dinsdag zijn de hechtingen eruit gegaan in het ziekenhuis, alle 20!! Het klinkt gek maar de wond ziet er echt heel mooi uit. De arts was ook tevreden. De uitslag van het stukje been is nog niet binnen de pathaloog wilde het ook nog op een andere manier nakijken. Als de uitslag er is nemen ze contact op maar het kon wel even duren.
Vandaag weer lekker zelf onder de douche zonder dat papa "zwiep"vast houdt en je moeder je haar moet wassen. Wat super dat de badkamer helemaal voor Lizzy is aangepast. Zitten onder de douche, errug makkelijk!!!

Eigenlijk hebben we niets te klagen. Het is soms wel lastig om met de emoties van Lizzy om te gaan maar het lukt hoor en ja de verwerking moet toch een keer komen.
Ze geniet  van alle kaarten en ze hangen ook nog steeds in de kamer...............

Volgende week gaan we naar het revalidatie centrum voor de eerste pas van de liner en kijken welke
prothese het gaat worden en tot die tijd gaan we kijken of we kunnen afbouwen met de medicijnen, doen we 2 keer per dag de stomp zwachtelen en doet Lizzy lekker waar ze zelf zin in heeft.
Op de tablet, lezen, films kijken, met Doerak spelen en lekker naar buiten met de rolstoel.

Volgende week laat ik weten hoe het in het Revalidatie centrum is geweest..................

dinsdag 17 februari 2015

Even een hele kleine update

Zo na mijn enthousiaste verhaal van zondag kan ik nu zeggen dat we gewoon weer aan de 18 pillen zitten. Zondagavond/nacht en maandagochtend waren echt niet leuk!!! Onze prinses had heel veel pijn en was totaal van het pad af. Heel slecht geslapen. Maandagochtend naar de pijnpoli gebeld en die gaven aan dat haar lichaam er dan toch nog niet aan toe is om af te bouwen met de medicijnen. Gelijk de tramadol pil er weer bij gegeven en we zagen haar opknappen, gelukkig!!!
Nu weer in balans met de medicijnen en dan tegen het weekend maar weer eens kijken. Maandag een telefonische afspraak met de pijnpoli.
We gaan nu wel iedere keer heerlijk even naar buiten om te wandelen en daar geniet ze ook lekker van!!!

Zo dat was even een kleine update!!! Op naar morgen voor het eerst naar de Fysio!!!!!!!!!!!!!

zondag 15 februari 2015

Lekker thuis op de bank..........................

Zo we zijn alweer lekker een paar dagen thuis, het gaat al weer wennen en we krijgen een beetje handigheid in het op de trap zetten, op de billen naar beneden en weer andersom. Met de krukken op de trap vindt ze maar niets.
Haar mooie lange haren zijn gewassen ook met het douchen krijgen we handigheid.
Iedere ochtend haalt ze zelf het verband er af en dan doe ik het er weer schoon om heen. De wond ziet er echt super mooi uit, wel 20 hechtingen dan maar goed dat hoort er bij!!!!
We zijn aan het afbouwen met de pillen haha, in plaats van 18 slikken we er nu 17. We moeten ergens beginnen!!!

Wat doet Lizzy zo de hele dag:

de eerste pillen op bed met een beschuitje
wassen op bed en aankleden
op de billen de trap af
MOE effe bijkomen op de bank
lezen/spelletje wordament/knutselen/wordfeud
en de post............kaarten uitpakken!!!!!



of dozen met een ballon....................


Tussen de middag een lekker broodje eten en afgelopen vrijdag waren twee klasgenootjes een broodje mee wezen eten en dat was super gezellig!!! Lizzy heeft 2 uur bij moeten komen maar het was het dubbel en dwars waard zoals ze dat dan zelf zegt.
Verder doet ze ook oefeningen overdag om haar kracht te behouden en haar knieen sterk te maken en te houden.
Spelen met de hond vanaf de bank
een film kijken
Let op weer pillen tijd!!!
Fruit eten
Weer wat spelletjes op de tablet

Kortom Lizzy vermaakt zich wel hoor!! Soms dommelt ze weg overdag want onze slaapkop komt niet echt aan haar uren slapen toe. We zijn nu aan het rommelen met tijden om te kijken of we haar kunnen laten slapen i.p.v wakker maken pillen nemen en weer gaan slapen. Komt goed!!!

Sinds vrijdag gaan we ook effe lekker naar buiten, effe een frisse neus halen!!!!
Tussen door komt er ook nog wel eens iemand effe langs gelukkig gaat dat aardig gedoseerd want Lizzy heeft moeite met haar concentratie. Is ook niet zo gek met al die medicijnen...........

Van de week hebben we voor het eerst weer fysiotherapie, spannend, met de auto op pad, rolstoel mee, in de auto uit de auto we nemen er maar even de tijd voor ............voor mij ook handiger denk ik zo!!!

Gisteren met valentijnsdag hebben we lekker gegourmet met elkaar en natuurlijk .................op de bank!!!!

Zo dan zijn jullie weer een beetje op de hoogte van ons reilen en zeilen.............
Nogmaals bedankt voor alle kaarten, berichtjes, cadeau's en welke vormen van aandacht dan ook!!!! Lizzy vindt het heerlijk om post te krijgen en geniet daar ook echt van!!!!