donderdag 6 april 2017

Nogmaals Lieve Lieve Lizzy

Lieve Lieve Lizzy,

Morgen wordt jij 13 jaar!!! Pff wat een leeftijd.............toen ik je vanmiddag uit school haalde heb ik al tegen je gezegd, nu mag je niet groter worden..............je moet zo blijven. Toen hebben we samen heerlijk gelachen!!!
Helaas loop je niet en heb je last van je stomp. Het rommelt al een tijdje maar je blijft positief en probeert toch vaak te lopen op school. Nu zet ik je af met de auto, en daar ga je dan zware rugtas op je rug zonder prothese en op je krukken. Als ik je dan zo weg zie lopen ben ik zo ongelofelijk trots op jou!!! Hoe jij er nu mee omgaat en alles doet en vooral geniet ook al zit het tegen, wie had dat toch kunnen denken!!! Je vind het zwaar dat weten we de hele dag op je krukken met rugtas maar je doet het wel!!! TROTSE MAMA!!!!

Ik heb echt een tijd niet aan je geschreven maar we hebben wel heel veel meegemaakt. Als ik dat tegen je zeg, roep jij zoveel leuke dingen mama!!! haha die bedoel ik ook maar rond je verjaardag denk ik ook vaak terug aan de afgelopen jaren en daar kan ik echt niks aan doen.

We gaan een heel klein stukje terug in de tijd..........niet veel hoor. Want dan zit ik morgen nog te schrijven want met jou is het echt nooit saai. Het lijkt wel als ik denk, jeetje wat gaat het goed zal ik toch maar weer een baantje gaan zoeken, breek je of je prothese voet af ( ja mensen dat kan echt, lizzy staat op nummer 2 bij het revalidatiecentrum met het afbreken, er staat nog een jongen boven haar) of je hebt stomp problemen en ja dan kan je niet fietsen en haal en breng ik je naar school.

In juni/juli ben je 2015 ben je begonnen met rolstoeltennis. Eerst prive met Gerben en later de Join de Club dag van de Esther Vergeer Foundation kwamen er nog andere kinderen bij. Je geniet zichtbaar van de tennis!!!






In groep 8 moest je al met de fiets naar school, ik weet nog de eerste ochtend, mam ik ga.....en ik dacht oke hoe gaat ze dit doen, je kon toen nog niet goed op en af stappen maar ik liet je gaan.....ging er zelfs niet achteraan maar hield wel tot half 9 me mobiel dicht bij. Ik vroeg na een tijdje maar waar stap je dan af om over te steken want je hand afsteken lukt niet altijd gezien je evenwicht, Mam ik roep naar de mensen achter me dat ik afstap.......................slim!!!! Op de nieuwe locatie van groep 8 ging het vanzelf, als je je prothese niet aan had was het eerst even kijken en daarna was het alweer gewoon. Je ging ook heerlijk mee op kamp, en daar heb je zo van genoten. Je was gesloopt en kon even niet meer op je prothese lopen.

De tennis en de fysio en alle bezoekjes aan Rotterdam deed je met plezier in dat najaar en soms leek het net of alles is even op rolletjes liep maar dat zeiden we nooit hard op...
In die tijd gingen we ook naar scholen kijken want. Juf Esther en Meester Fabian vertelde dat je VWO had en daar zaten wij echt wel van te kijken je had zoveel gemist al die tijd en dan nu VWO. In de schoolkeuze hebben we eerst gemaakt op wat is een leuke school en daarna zijn we gaan kijken of het ook handig is zonder prothese................ze heeft gekozen voor het ASHRAM. Om maar even op school te blijven hangen, de eerste keer dat je de kennismaking met je nieuwe klas had, zei je tegen mij Mam ik ga gelijk in me korte broek hoor dan hebben we dat maar gehad..................oeps...moeders met een knoop in haar maag de hele middag en dochterlief komt vol enthousiasme terug...........Iedereen accepteert haar in de klas, ze zijn behulpzaam en zelfs  met het introductiekamp heeft ze op haar krukken mee gedaan met iets uithalen in de nacht. Ze kan heerlijk zonder been in de klas haar zelf zijn. 1 keer heb ik van een moeder terug gehoord, toen ze ons zag oooo nu snap ik wat Lizzy heeft......Fijn dat ze het zo goed heeft getroffen!!!!

In februari 2016 mocht je via de Esther Vergeer Foundation de court op met de finale van de heren rolstoeltennis!!! Tranentrekker als je de speaker hoort zeggen, LLLLLLLLLLLLLLizzy de GreeFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF. Wauw wat was dat een gave ervaring!!!


In dat voorjaar mocht je via het revalidatiecentrum een keer snowboarden, ook dat vond je leuk en wat hebben we gelachen daar. Ik bleef lopen met jou!!!!


In groep 8 waren jullie bezig met de musical en het afscheid. En wat een afscheid wat hadden jullie een super klas zeg. Gelukkig zien we die meiden nog steeds. We hebben ze zelfs een keer meegenomen naar Renesse, gewoon zomaar omdat ze er altijd voor jou zijn en altijd hebben geholpen met rolstoel rijden, krukken dragen!!! Top meiden, jullie zijn schatten!!!!

Afgelopen zomer moest het er van komen, we gingen naar Amerika!! We hadden het verdiend. En wat hebben we genoten, jij en Sabine hebben alleen maar gelachen en jullie ogen uitgekeken. Wat hebben we veel gedaan en gezien. De mindere kant waren de checks op de vliegvelden en ja die attracties..............daar kunnen we nu om lachen maar als er een achtbaan wordt stil gelegd omdat wij daar graag in wilde zit je toch even raar te kijken. Jij in een extra tuig voor als je eruit zou vallen, dan bleef je hangen. Prothese werd ook nog weggehaald....................ppppppppppppppppffffffffffffff als ik er weer aan denk kan ik nu lachen maar toen we er in zaten niet en daar moest jij om lachen. Ach ja je maakt wat mee. In Miami in je rolstoel zonder prothese over de Ocean Drive en iedereen ging aan de kant en je werd nageroepen vanuit auto's .................I Like Your Wheels. Als iedereen op het vliegveld staat te wachten omdat jij eerst naar binnen moest met je rolstoel en wij nog even gingen plassen. Weten wij veel. We hebben veel geleerd die drie weken. Of als je een uur in de rij staat en vervolgens er niet in mag omdat je prothese draagster bent...pffffffffffffffff en Sabine maar zeggen nee hoor ze komt er zo aan..............ja lopend weer van de trap!!! We maakte er een grap over en konden er gelukkig om lachen. Of dat papa je gauw de waterglijbaan afduwt terwijl die vrouw papa aanspreekt dat je er niet mag maar ja je zat er al in.......helaas!!!! Een reis met een goudenrand was het, heerlijk!!! Daarna naar Zeeland om uit te rusten!!!!

En ja dan ga naar het VWO. Op de fiets tussen al die kinderen in met weinig evenwicht maar dat doe je zo goed. Nu heb je een andere route en hoef je niet iedere keer over te steken want in het begin was je net aan opgestapt of er kwam al weer een auto aan....fietsen op en afstappen gaat zoveel beter, heerlijk hoor!!! En ja als het niet lukt breng en haal ik je met liefde!!! 

Rolstoeltennis gaat een steeds grotere rol spelen in je leven. In het najaar mocht je met Floor Floor en Brian tennissen bij een avond van de Esther Vergeer Foundation. Daar kreeg je totaal onverwachts de 1 uitgereikt omdat je de eerste bent van Join de Club. Hoe ze daar over jou spraken met zoveel lof en liefde.............met de dames Floor die je overigens daar voor het eerst ontmoette had je gelijk een klik en eigenlijk wilde jullie graag logeren waarop Esther Vergeer zei misschien een tenniskamp en ja hoor ze gaan op Tenniskamp. Zo gaaf en wat een werk om zoiets te organiseren!!!!

Ook mocht jij via de Stichting Opkikker Marlou van Rhijn interviewen en die kwam dus gewoon alsof de normaalste zaak van de wereld is met haar moeder en manager bij ons op de thee. Jij stelde je vragen zoals jij dat had bedacht...en je mocht zelf even in haar auto zitten want ja hoe doe je dat met twee protheses.........dat was ook een middag met een gouden rand!!!

In het afgelopen najaar heb je ook weer een nieuwe prothese gekregen, effe een foto plaatsen voor die afgewerkt was.............


En ja dan wordt je uitgenodigd voor een talentendag voor de paralympische sport en wil jij graag naar rolstoeltennis. Dat mocht maar je moest ook twee andere sporten proberen....dat was geen succes. Je kreeg een positieve beoordeling en dat houdt in dat je nu 1x de week in Valkenswaard mag meetrainen met anderen kinderen die via de knltb mee doen aan rolstoeltennis. Sommige spelen al wedstrijden en gaan al naar europa en jij start daar gewoon bij. Wat leuk, je moest even wennen aan het tempo en hoe alles gaat maar wat GENIET je zeg!!! Het is effe rijden maar dan krijg je er wel een stralende glimlach voor terug. Vroeger zei je mama ik begin een kledingwinkel maar nu zeg je mama ik wil graag sportvrouw worden..............eigenlijk wil ik Diede de Groot achterna. Gelukkig weet je dat het een lange weg is en zie je dat ook. En weet je ook heel goed dat je niet weet hoe het zal gaan en ach ja dan heb je toch die winkel achter de hand.

En als je dan op tv komt bij koffietijd en hoort dat ze zo mooi en lief over jou praten dan doet je dat wel wat met je!!! TROTS!!!!

Nog even iets anders en dan ga ik stoppen en de kamer versieren voor jou. De fysio...iedere week ga jij naar Krystle toe soms met prothese soms zonder en doe jij al je oefeningen zonder te zeuren. Iedere keer krijg jij toch weer ergens last wat je niet moet hebben en ja dan hebben wij Krystle die jou daarbij helpt!!!!Pas een harde lach door die zaal.....weinig evenwicht...en ja hoor daar ging ze op een grote ronde bal door de zaal op haar buik.........Eerst baalde je maar nu weet je niet beter en je weet ook dat het beter is voor je toekomst!!!!!!

Je eerste cadeau heb je afgelopen dinsdag al gekregen, een prive tennisles van Gerben. Dat is wat je graag wilde. Ingeborg en Gerben hadden je rolstoel versiert met ballonnen. Je straalde en was gesloopt na dat uur. Maar het was leuk en daar gaat het om!!!!


Lieve Lieve Lizzy, je bent van heel ver gekomen de afgelopen jaren maar wat doe je het goed en wat geniet je weer van het leven. Hou dit gevoel vast en jij gaat er komen dat weet ik zeker!!! Volgende week gaan we weer naar Rotterdam en gaan we iets aan dat plekje doen en dan gaan we duimen dat we daar weer voorlopig vanaf zijn en jij heerlijk met je fiets naar school kan, je eigen kan redden, je eigen ding kan doen en GENIETEN want dat is het allerbelangrijkste!!!!

Lieve Lieve Lizzy Gefeliciteerd met je dertiende verjaardag!! Maak er iets moois van en ik weet zeker dat jij dat gaat doen!!! Hiep Hiep Hoera..........................IK HOU VAN JE!!!!

dikke kus mama


Geen opmerkingen:

Een reactie posten