ups en downs met Lizzy

Ik weet het, ik moet het beter bijhouden maar soms willen we hier gewoon een "normaal"leven leiden, haha!!! Maar goed hoe is het nu met onze Lizzy???? Het gaat beter maar we zijn er nog niet!!!! Afgelopen weekend heeft ze voor het eerst gefietst in Zeeland (best lastig als je de trapper niet echt goed voelt en moeite hebt met afstappen, maar ze deed het maar mooi) en op het harde zand met de kunstvoet gelopen. Kortom dat waren veel stappen in een keer, ze heeft genoten heerlijk om te zien. Alleen is het zo jammer dat ze gelijk gestraft wordt voor iets leuks doen. Ze kan daarna geen voet meer verzetten, jammer maar we zeggen dan maar, je hebt toch maar even lekker gespeeld en genoten. Dat ziet ze gelukkig ook zo in!!!
Dit was gewoon een voorbeeld van een gewoon weekend.

Afgelopen maandag zijn we met onze fysio Krystle naar revalidatiecentrum Rijndam geweest. Daar werden we opgewacht door de fysio Irma, revalidatie arts Sandra en Michiel de instrumenten maker. Gelukkig zagen zij ook dat ze pijn had met lopen en dat er iets moet gebeuren. Hun gaan in eerste instantie niet uit van een zenuw en denken aan een botje wat de pijn veroorzaakt. Ze hebben gelijk de prothese aangepast en ja toen heeft ze lekker geoefend daar met de beide fysio dames. Toen ze eenmaal thuis was heeft ze niet meer gelopen, ze was op en moe. Die pijn blijft hangen en met Krystle afgesproken dat we een uur per dag lopen even om te wennen aan de vermaakte prothese. En dat lukt aardig. Woensdag weer fysio gehad en dat ging al beter. Zo spelender wijs komen we er wel.

Vanmiddag hebben we voor het eerst sinds lange tijd weer eens in het speeltuintje dicht bij huis gespeeld. Met de rolstoel er heen. Heerlijk gespeeld en daarna lopend met oefeningen ondertussen naar de Vork voor een ijsje, en dat is helemaal gelukt!! Daarna terug in de stoel en lekker naar huis. Super trots ben ik dan maar ook daarna verzet ze geen voet meer, ja met krukken en zonder prothese.

Morgen heeft ze haar eerste partijtje, van Amber,  sinds de operatie, spannend zowel voor mama als voor Lizzy. Ze gaat met rolstoel, krukken en kunst voet mee in de tas, zodat ze als ze gaan buiten spelen met prothese lekker mee kan doen en daar geniet ze zo van, heerlijk voor haar!!!!

Kortom we komen er, het duurt allemaal iets langer maar eens komt het goed. Wat ik wel graag wil melden is dat we wel vinden dat Lizzy topsport levert iedere dag. Ze probeert overal gewoon mee mee te doen, met een vriendinnetje uit school spelen, toch even met krukken of kunstvoet een uurtje in de poort. Gewoon naar school en dan tussen door nog de nodige fysio en aan verwante artikelen. Met buiten spelen op school doet ze gewoon met de rolstoel mee. Noa is haar vaste hulpje en dat gaat super! In de klas met de krukken of kruipend ( hoe gaan die leggings toch zo snel stuk)of hinkelend. Kortom ze ondergaat alles met een lach maar ondertussen zien we wallen onder de ogen en een klein vermoeid meisje die toch overal de lol nog van in ziet. Gisteren avond had ze een slechte avond en dat doet zeer, heel zeer. Lekker geknuffeld en nog een keer en nog een keer en dan na een lange tijd valt ze eindelijk in slaap. Ik kan niet vaak genoeg vertellen hoe trots ik oftewel wij op haar zijn!!!! Het is en blijft een kanjer. We hebben het volledige herstel van zwiep het stompje verzet van de herfstvakantie naar de kerstvakantie, haha. Hebben we wat meer de tijd. Maar als je kijkt zie je echt vooruitgang!!!!!
Bijna heeft Lizzy haar eerste prive zwemles om tekijken of ze terug kan naar het gewone zwemles en dan voor B gaat of gewoon leren zwemmen zonder voet. Daarna nog even zwemles met prothese om tekijken of ze zinkt of hoe ze moet reageren. Rally en ik gaan naar een dag toe van de BOSK, op een ander been gezet. Kijken of we meer te weten komen over de prothese en of we in contact kunnen komen met andere ouders en dan ervaringen uitwisselen. Sorry artsen, maar jullie vertellen het heel mooi maar in de praktijk is het vaak anders, helaas!!!!Kortom we gaan ons er eens verder in verdiepen. Verder staat er op het programma, naar een wedstrijd toe van het zit volleybal in Ahoy. Lizzy laten zien hoe andere mensen leven en sporten met een amputatie of handicap. Kortom we zijn lekker bezig en genieten van de vorderingen die Lizzy maakt.
Zo nu zijn jullie weer op de hoogte en zodra ik weer wat te melden heb horen jullie het van mij. O ja me secretaresse heeft volgende week tijd voor me dus wie weet komen dan de foto's van de opkikker dag op de blog!!! Ik hou jullie op de hoogte!!!!!