op de hoogte blijven.................

Lieve allemaal,

Als eerste wil ik  mijn zus bedanken, WAT BEN JIJ EEN KANJER, super geschreven en bijgehouden. Helemaal top en uit de reacties die ik gelezen heb zijn de mensen jou heel dankbaar geweest. Als de rust is weder gekeerd maak ik  het goed met je, DIKKE DIKKE DIKKE DIKKE KUS.

We zijn weer thuis, heerlijk!!!!!! Gisteren avond zijn de opa's en oma's en me zus met man en kleine geweest en wat genoot Lizzy ervan! Helemaal blij en helemaal met haar cadeau tas van Mandy. Maar waar we bang voor waren ging gebeuren. Ze houdt zich groot en als iedereen weg is gaat het toch niet zo goed................ Ze heeft veel pijn gehad, wilde geen zetpillen meer en durft niet te gaan slapen, kortom daar sta je dan als ouders die zelf ook moe zijn, maar we hebben het gered en rond half 12 lagen we eindelijk met z'n drieen in het grote bed met de zetpillen en al. Dat slaapje duurde niet lang, wat heeft ze een pijn gehad en je staat zo machteloos maar dan kom je achter talenten van je eigen man, haha die je eigenlijk niet weet. Een super verhaal over zeehonden en kabouters. Hij is wel blijven hangen want vanochtend wist ze het nog!!! En zo konden we elkaar vannacht aanvullen. We hebben toch nog iets geslapen al was het niet wat we bedacht hadden.

Vanochtend is het zoeken naar de juiste manier van op bed liggen voor het raam of toch in de rolstoel of gewoon lekker op de bank. Kortom we zijn lekker bezig zo samen, maar die pijn wil maar niet weg gaan ondanks de medicijnen die ze heeft. Maar het wordt niet erger en dat scheelt.

Ze is lekker aan de rommel met haar zelf, speelgoed, kaarten, knutsel spulletjes, kortom met van alles en zo leg ik haar op de bank en staart ze een poos voor zich uit. Het moet gewoon wennen en het is nog maar zo kort eigenlijk!!! Vandaag verschillende vervolg afspraken gemaakt met het revalidatiecentrum. Het wordt een spannende, drukke en emotionele tijd!!!

We willen graag iedereen bedanken voor cadeau's, kaarten, kaarten en nog meer kaarten, tekeningen, bloemen en natuurlijk de soesjes. Het was emotioneel om alle berichtjes te lezen die op de blog staan. Het rare is dat je daar in het ziekenhuis zit en er geen idee van hebt hoe iedereen wel niet mee leeft. Marianne en Sabine vertelde wel van alles maar ik had er geen idee van. Super super bedankt allemaal voor het meeleven, het doet ons echt goed. Als de tranen sluier bij mij gezakt is ga ik alles nog eens opnieuw lezen!!!!!

Ondertussen staat K3 voor de tweede keer op, komt Sabine zo uit school en is Ral nog gewoon aan het werk, Lizzy ligt op de bank met de play mobile te spelen, het lijkt wel een gewone vrijdagmiddag!!!!!